ماه حرام
حال و هوایی آشنا دوباره سراسر وجودمان را فراگرفته است ؛ تکیه ها علم شده اند ، مساجد و محله ها سیاه پوش شده است و همین طور مردم . دوباره ماه محرم است . ماهی که به مراسم سوگواری سید الشهدا می رویم و به یاد مصیبت های وارده در این ماه بر پاک ترین انسان ها گریه و عزاداری می کنیم . ولی آیا تنها وظیفه ما نسبت به این ماه عزاداری است ؟ یعنی عاشورا رقم خورد که امروز تکیه ها برپا شوند و مراسم های عزاداری برگزار شوند ؟ تا حدود دویست یال پیش ، عزاداری در ایران به گونه امروزی نبوده است . در گذشته عالمان که اطلاعات بیشتری نسبت به عوام داشتند ، در ماه محرم بر منبر ها می رفتند و حوادث رخ داده در عاشورا و قبل و بعد آن را برای مردم تشریح میکردند و در آخر کار بخشی را به روزه خوانی و ذکر مصیبت می پرداختند . اما دشمنان نمی خواهند این راه صحیح باقی بماند . انگلستان که مهم ترین حامیان و پشتیبان سلسله قاجار بوده است با تحلیل این مورد به نتیجه می رسد که این آگاهی به ضررش خواهد بود . بنابراین شروع به تغییراتی در ساختار عزاداری ها کردند تا در نهایت به شکل مراسم عزاداری امروز در آمده اند که انگار تنها هدف مداحان و سخنرانان در آوردن اشک مردم است و بس . ولی این راه صحیحی نیست . باید ماجرای عاشورا برای همه تشریح شود . باید عبرت های عاشورایی در ایم مراسم ها برای مردم گفته شوند . مطمئناً تنها هدف و وظیفه ما نباید عزاداری باشد . باید در این ماه فکر کنیم ، آگاه باشیم . در مراسم عزاداری برای نحوه ی شهادت شهدای عاشورا گریه نمی کنیم . برای راه امام حسین ، برای معرفت امام حسین گریه می کنیم . قبل از این که امام حسین کشته شود ، راه او کشته شده بود ، هدف او کشته شده بود . مگر امام حسین نمی دانست که در این سفر کشته خواهد شد ، پس چرا آن را ادامه داد ؟ هدف امام حسین چیزی بالا تر از این ها بود . هدف حفظ اسلام و تفکر اسلامی بود که سرپرستی آن پس از رحلت پیامبر گرامی اسلام (ص) به دست کسانی افتاده بود که دشمنی دیرینه ای با اسلام داشته اند . دوستان من ، برای عزاداری های خود در این ماه ، مجالسی را انتخاب کنید که دارای چنین خصوصیاتی باشند . مراسمی که عبرت های عاشورایی و حوادث قبل و بعد آن برای مردم تشریح شوند . انشاء الله بتوانیم در این ماه حد اکثر استفاده را ببریم ... السّلامُ عَلَیکَ یا ابَاعَبدِالله 
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
