دوباره عصر می شود و کم کم صداهای انفجار مواد محترقه از جای جای شهر به گوش می رسد ؛ دوباره بوی دود و باروت در هوا پر شده ، دوباره صداهای پی در پی آمبولانس شنیده می شود ، چون چهارشنبه سوری است . همه فکر می کنیم اتفاق فقط مختص دیگران است و ما گرفتار آن نمی شویم . از یک هفته قبل ، صدا و صیما شروع به نمایش برنامه های مختلفی می شود ولی کو گوش شنوا ؟!؟ چهارشنبه سوری روز عزای بسیاری از اقشار به ویژه پزشکان و چشم پزشکان است . دست و پاهای سوخته ، انگشتان قطع شده و چشم های آسیب دیده که بسیاری از این مشکلات دیگر به حالت اولیه خود بر نخواهند گشت . پس چرا عده ای این جرات را به خود می دهند که امنیت خود و دیگران را به خطر بیاندازند . چرا برای گذراندن چند ساعت ، حاضر به به خطر انداختن سلامتی خود هستیم ؟ بیایید بیشتر فکر کنیم تا در آینده نخواهیم غصه ی کارهای گذشته ی خود را بخوریم . از عاقبت کار نَگِریست آن که به عاقبت کار نِگَریست
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
